dinsdag 22 juni 2010

Ondersteboven.....

Ik voelde me sterk, had heel veel energie en ging helemaal lekker door het leven.
Tot een paar weken geleden een terugval zich inzette en ik me, zeer bewust hiervan, heb teruggetrokken van van alles en nog wat om eens wat aan verwerking te doen. Op zich voelde ik me heel verdrietig maar ongelukkig was ik er toch niet bij. Ik berustte in het feit dat dat nou eenmaal moest, ik wist meteen dat dit iets was wat ik door moest maken om eens wat "oud vuil" kwijt te raken. Ik ben, toen ik me weer wat beter voelde, ook weer wat aan huis gaan doen. Heb 'laatste' memorabilia eruit geflikkerd (ja sorry, maar het is gewoon zo) en hier en daar nogmaals mijn eigen stukje opgeëist. Ging goed.
Tot een dag of vijf geleden. Ik hoorde iets van een kennis, op zich niks nieuws. Kleine feitjes die ik eigenlijk al in de puzzel gevonden had en die onmerkbaar bij het geheel waren gaan horen. Maar het gaf me een nekslag. Ik was helemaal van mijn stuk. Hoe stom ben ik toch in godsnaam geweest... Hoe veel anders was die man dan dat hij zich bij ons voordeed..... Hoe gevaarlijk blijkt het nu te zijn geweest, met al die rare dingen die hij deed..... Ik wist het gewoon niet. Alle kleine kriebeltjes aan het hart heb ik genegeerd en altijd nog waren de dingen waar ik hem van verdacht helemaal niets bij hetgeen er werkelijk allemaal aan de hand is.... Iemand die zich in circuits begeeft waar je je niets bij voor kunt stellen, als je een gewoon en gezond leven leidt. Een burgerlijk leven. Ik dacht al die tijd dat we wel avontuurlijk waren.... Wat moet hij zich rot gelachen hebben. En dat besef kwam ineens in volle vaart weer boven. Ik kon er werkelijk helemaal niks aan doen. Maar ik voel me kapot en ziek. Ik heb hele nachten nare dromen en kan het niet van me afschudden. Zouden mensen zoals hij nou nooit doorhebben hoeveel impact zoiets heeft op een ander mensenleven?

Ik ga er maar vanuit dat boontje om zijn loontje komt en dat alles wat je een ander aandoet in drievoud bij je terugkomt. Ik weet, ik hoor voor hem te bidden, wil ik zelf genezing voelen. Nou, ik bid voor hem, dat zijn remmen het niet doen bovenaan de berg, dat een vallende bloempot hem net zo hard raakt op zijn kop als ik zou willen doen en dat iedereen zijn bestaan vergeet..... En dan ben ik nog niet eens op de helft van mijn gebed!

woensdag 9 juni 2010

No Surrender

Afgelopen zaterdag was ik met mijn vriendinnetje bij het Royal Beach Concert in Scheveningen. Dit zijn van die dingen die je met iemand samen wil doen. Ik had het met niemand beter kunnen doen dan met haar. Direct vond ik echt niks aan, sorry. Kane daarentegen, in één woord geweldig. Het klonk super! En omdat het nummer NO SURRENDER zo naadloos aansluit bij deze fase in mijn leven is het meteen dan ook maar mijn huidige song geworden. Mán, wat zong Dinand Woesthoff dat mooi zeg, alleen met gitaar, wat langzamer dan de uitgebrachte versie. Meeslepend!
Bon Jovi.... wat zal ik zeggen..... het klonk allemaal gelikt en het is in een lekker zittende broek gegoten, maar Jon heeft een klein beetje de glans verloren. Hij straalt moeheid en lusteloosheid uit.... ik vond ze wat zielig zelfs.
Maar toch, geweldige (hete) dag gehad.

I was up, I was down I felt almost everything

I was lost been around still know hardly anything
Get my feet on the ground in the heart of everything
That is just the way that i want it
That is just the way that i want it

Like a shark for the bait, you been always waiting there
Every time just too late, now at last you are standing there
What a fool what a shame in the heart of everything
That is just the way that i want it
That is just the way that i want it

Tonight is the night
Time to leave the pressure behind
But there is no surrender
No no

In the heart of the root there is always something else
In the skies understood and the blame for someone else
And in time i guess we're fine was the heart of everything
That is just the way that i want it
That is just the way that i want it

I don t know why
I guess its just a matter of time
But there is no surrender
No, no surrender

That is just the way that i want it
That is just the way that i want it
Tonight is the night
Time to leave the pressure behind
But there is no surrender,no
There is no surrender no
There is no surrender
No surrender

I was up I was down
Daisypath Vacation tickers @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Volgers