Zing een liedje voor me....

Alom bekend, ik ben gevoelig voor muziek. Ik word niet geraakt door alleen de muziek zelf, maar meer door de woorden die de tekst maken. Ik kan echt meelachen, meehuilen, meeschreeuwen als het in het liedje daarom gaat. Ik word vaak meegesleept in de emotie die zo'n nummer moet uitdragen.
Gisteren wees mijn kind, die dezelfde gevoeligheid heeft, me op dit nummer. Het is voor mij een ge-wel-dig nummer. Het gaat over mensen  die een veelbelovende toekomst hadden, maar waar het lot anders bepaalde. En toch gaan ze door. Alleen hebben ze af en toe een liedje nodig. Een mooie melodie met mooie woorden die het leven even weer iets anders kleurt. Prachtig gedaan door Lange Frans (één van de weinige goeie nederlandse rappers) en Thé Lau (mooie rauwe stem joh). Ik heb het nummer al 20x achter elkaar gehoord, het doet me wat.....


Benny lacht altijd het hardst om zijn eigen grap
Hij plukt de dag en misschien is dat wel zijn allermooiste eigenschap
Hij werkt op de markt, 's ochtends vroeg moet hij d'r uit
En dan staat hij goed gemutst achter zijn groente en fruit
Gek op zijn vrouw, trots op zijn dochters
Dat zij kunnen studeren is waar hij voor heeft gevochten
Maar een jaar of vijf voordat zij werden geboren
Speelde Benny in de spits met het vermogen om te scoren
Top club, roem, geld, supporters die juichen
Maar toen zijn been brak, viel zijn droom ook in duigen
Hij neemt een slok van zijn bier en ik zie het in zijn ogen
Wat had ie kunnen zijn als het anders was gelopen
Hij zegt

Zing een liedje voor me Frans
Zing een liedje voor me Frans
Ook al is het in 't Frans
Zing een liedje voor me
Het leven gaat zo snel voorbij
Dus zing en ik vergeet de tijd
Je muziek maakt me vrij
Zing een liedje voor me

Jeffrey werd verleid als een jongeman
Ruil jij je brommer voor een tank
Hij zei ja en daar stond ie dan
Ver van de avonturen uit de brochure
Geen vragen stellen Jeffrey, gewoon vuren
Strijdend in een strijd die niet de zijne was
Nu loopt ie hier op straat
En is ie bang dat ie op mijnen stapt
Van de koningin kreeg hij een lintje voor zijn moed
Maar elke nacht als ie droomt ziet ie kindjes in het bloed
Gedood door de kogels van zijn kant
Ik keek hem in z'n ogen en ik voelde zijn pijn man
Neem d'r één van mij dan en drink voor ze
Hij zei
Proost Frans, maar zing voor me

Zing een liedje voor me Frans
Zing een liedje voor me Frans
Ook al is het in 't Frans
Zing een liedje voor me
Het leven gaat zo snel voorbij
Dus zing en ik vergeet de tijd
Je muziek maakt me vrij
Zing een liedje voor me
Anna, een veel belovende jonge meid
Een vlotte meid, zat op school en was voorbereid
Wilde studeren, had de wereld graag doorgereist
Maar nu zegt de dokter dat ze een jongen krijgt
D'r buik groeit, maar het gevoel is nooit zonder spijt
Als ze kiest voor zichzelf is ze d'r wonder kwijt
Hij kon de druk niet aan, liet haar in d'r uppie staan
Gaf haar geen duppie en haar vent trok naar ver vandaan
En nu is zij alleen, d'r moeder helpt wel mee
Maar die is ook gestresst en zit in de AOW
En toch zit Anna hier, d'r zoontje aan d'r hand
Ze zijn gelukkig samen
Ze zegt
Zingen Frans

Zing een liedje voor me Frans
Zing een liedje voor me Frans
Ook al is het in 't Frans
Zing een liedje voor me
Het leven gaat zo snel voorbij
Dus zing en ik vergeet de tijd
Je muziek maakt me vrij
Zing een liedje voor me

Biko

Gisteravond heb ik in een mailtje gelezen dat Biko is ingeslapen. Hij had lymfeklierkanker.....
Biko, geboren 7 juni 2004, was mijn Amerikaanse Bulldog. Na mijn relatiebreuk in 2008 heb ik de beslissing moeten nemen een ander thuis voor hem te zoeken, omdat hij door mijn vele uren werk te alleen was en te weinig aan zijn trekken kwam als hond (uren lopen en zo). Het afscheid was toen al hartverscheurend. Biko was een komische hond, altijd blij, energiek, lomp maar oh zo trouw en lief. Ik had, al zeg ik het zelf, hem goed opgevoed en ondanks zijn soms speelse ongehoorzaamheid kon ik met deze 50 kg wegende hond alles doen wat ik wilde. Hij was lelijk, had een roze neus, keek scheel, had een overbeet, was groot en breed en lomp. Maar kon knuffelen als geen ander en kinderen konden alles met hem doen en laten. Hij vond alles goed.
De mensen waar hij is heengegaan hebben bijzonder veel van hem gehouden, dat kon ook niet anders, zo'n hond was het. Wat zullen zij hem ook missen zeg....
Lieve Biko, mijn enige troost is dat je weer samen met je maatje Boy bent. Ik voel me zeer vereerd dat je mijn hond was.
Dikke knuf, gekke hond!

Begrip......

Ik heb er al vaker over geschreven en er zullen vast mensen zijn die dit lezen en denken: daar heb je haar weer. Soms denk ik dat ook over mezelf, dus zo gek is dat niet.
Ik zit net naar Dr. Phil te kijken, ik ben alleen met het eten en dan doe ik dat graag op de bank met het bord op schoot, kijkend naar een nietzoveelzeggende serie of show.
Het gaat over mannen die zogenaamd sexverslaafd zijn. Het eerste verhaal laat een man en vrouw zien waarbij de man avances heeft gemaakt naar zijn stiefdochter. De manier waarop het verhaal wordt gebracht, namelijk dat hij in eerste instantie zegt dat de dochter liegt, tegenover iedereen in de buitenwereld het slachtoffer is en dat hij willens en wetens de relatie die hij heeft met moeder en dochter in de weegschaal legt, maakt weer iets bij me los. Ik heb het weggezapt. Mijn eigen verhaal met mijn ex drijft altijd aan de oppervlakte en is nog volop aanwezig in mijn beleving. En ik weet wat het is, ik heb hem niet vergeven, ik ben nog woedend. Ik kan niet verder gaan als ik hem en alles wat er gebeurd is niet totaal onbelangrijk maak. Als ik hem vergeef kan ik pas vergeten. Maar ik zal hem nooit vergeven..... waarom ik er zo vaak op terugkom? Omdat ik altijd het idee heb dat ik de buitenwereld maar niet kan doordringen van wat zich afspeelt in je hart als je die beerput noodgedwongen opentrekt en al het vuil zich over je heen werpt. Dat was je niet weg, dat blijft zitten. De stank die zijn gore activiteiten achterliet hangt nog altijd in mijn lucht. Ondanks dat ik weet dat er mensen zijn die mij steunen.... er is niemand geweest die het voor ons opnam en hem eens flink een pak slaag heeft gegeven voor wat hij heeft aangericht. Niemand die vond dat hij het aankijken niet meer waard was omdat hij mij en mijn kind een vreselijke loer heeft gedraaid. Hij liegt en bedriegt en op zo'n geweldige manier, dat iedereen het allemaal gelooft. En wij hebben het nakijken..... Ook al neem je jezelf voor dat hij je niet kapot krijgt, het is hem toch gelukt. Ik ben gebroken, mijn liefde voor het leven, mijn onaflatende positiviteit, mijn vertrouwen in anderen..... kapot. Misschien wel voor altijd, ik weet het niet. Ik geloof niet meer in God, dus daar ligt voor mij geen vergeving. Ik ben geen boeddhist, dus ook daar komt mijn innerlijke rust niet vandaan. Ik heb na 3 jaar ZIJN zonden te hebben overdacht nog steeds geen uitweg gevonden uit het oerwoud van emoties die hij me toegebracht heeft. Ik geloofde ooit heilig in hem, mijn zgn grote liefde.... en wat blijkt, hij is mijn grote haat geworden.....