Ik had graag, zoals al eerder verteld, een stuk of 5 kinderen gehad. Ik had er al namen voor. Ik had in mijn hoofd al helemaal het hele toneelstuk uitgeschreven...
Van mijn vijf kinderen waren er minstens 2 een jongetje en 2 een meisje. De vijfde zou een toegift zijn, om het even wat. De meisjes zouden stoere namen hebben en de jongens zouden bijbelse namen krijgen (geen idee hoe ik dat ooit verzonnen heb). De vijfde bleef in t ongewisse. Toen ik met de papa van Robin verkering kreeg en ik na 1,5 jaar ineens zwanger bleek, was ik ook binnen 5 minuten klaar met de beslissing. Dit kindje bleef voor altijd bij mij. Na een paar weken was ook de papa van Robin "om" en gingen we nadenken over de naam. Toen ik de eerste van in totaal drie bloedingdn kreeg lag ik een week in het ziekenhuis, ik had een placenta praevia. Dus echo na echo en daarom was het erg makkelijk de sexe te horen te krijgen. Chung is half chinees en we hadden twee namen, Mei-Lin en Robin. Die stoere naam had ik uit het liedje van Michael Jackson, Rockin' Robin. Ze werd geboren en bleek niet als een Mei-Lin eruit te zien, dus het werd Robin. Na twee jaar wilde ik er nog 1. Liefst een meisje, dat zou Renee heten. Stoer en toch meisjesachtig. Of als het een jongen was zou ie Joshua, Elijah of Noah gaan heten. Helaas, na Robin is er geen kindje meer bijgekomen. Maar die namen zijn wel nog steeds van mij. Voor mijn kinderen, die ik nooit zal hebben. Vaak droomde ik erover, met zijn allen aan tafel zittend, druk kletsend en veel vrienden mee naar huis nemend. Soms, als t heel stil is in huis, moet ik daar nog aan denken. Gelukkig leeft Robin voor vijf, dus die is voor mij Robin Renee Joshua Elijah en Noah in 1.
And sometimes I thank God, for unanswered prayers....
5 opmerkingen:
Leuk om dit zo weer te lezen, denk dat bijna elke vrouw wel namen loopt te kiezen voor haar eventuele kinderen. Ik had er ook wat maar alleen jongetjes dus toen ik eerst twee meisjes kreeg moest ik weer gaan kiezen, bij nummer twee moest ik wel rekening houden dat het bij de eerste zou passen. Toen nummer drie een jochie bleek te zijn (wist ik al met twintig weken) kon ik een jongens naam kiezen en ook deze is anders dan de namen die ik al lang in mijn gedachten had. Mijn vader werd tijdens mij zwangerschap erg ziek en toen wilde ik toch graag de kleine zijn naam als tweede geven (hoewel ik eigenlijk niet van het vernoemen ben). Omdat hij een Noor is en dus echt een Noorse naam heeft moest de eerste ook noors worden maar geen Sven Bjorn of Nils die je zo vaak al hoort. Dus na veel namen bekijken is het toen Kjell geworden. En het is een naam die bij hem past
het is een mooi maar ontroerend verhaal. Ik zou als ik een jongetje was geweest Paul heten.
Nu is het dus Dora, en ook wel met een reden, een naam die niet veel voor komt, en het jongste zusje van mijn opa heette Dora, maar het was meer dat ze de naam mooi vonden. Ik vind een stoere naam voor een meisje altijd erg leuk.
En zo laat je weer een stukje nicky zien die ik zo mooi vind...dank je wel voor delen!XX
dank je wel voor je mooie en lieve verhaal............
het zal zo herkenbaar zijn voor veel vrouwen denk ik....
Wat een pracht verhaal Nicky. Wij hebben gekozen om geen kinderen te nemen. Maar als de beslissing anders wat geweest, en die periode hebben we ook gehad,dan zouden we alleen een meisjes naam hebben gehad. Elisabeth naar mijn jongste zusje. Met roepnaam Elisa. Die naam is ons altijd bij gebleven. Maar we zijn gelukkig zo. Het is goed.
Bedankt voor het delen.
Een reactie posten