Aan iedereen die eenzaam is
Verloren en alleen
Aan iedereen die met verdriet leeft
Of een gebroken hart van steen
Weet dat ik net zo ben als jij
Ook ik ken pijn en duisternis
Weet dat niemand ooit alleen
In al zijn eenzaamheid hier is
Aan allen die niet meer geloven
In zichzelf of zelfs in t leven
Aan allen die geen liefde krijgen
Omdat ze niets meer kunnen geven
Weet dan dat aan de andere kant
Van de donkere stille nacht
Een achter maskers verscholen
Eenzame ziel daar op je wacht
Ik ken en herken alle sporen
Die tranen laten op je bewandeld pad
Ook ik heb heel veel in mijn leven
Die tranen oh zo nodig gehad
Aan iedereen die eenzaam is
Weet dat door door te gaan
Niemand zo alleen hoeft te zijn
Ik kom wel naast je staan
6 opmerkingen:
alleen jij kan zo treffend en ontroerend dichten nic!xx
Zoals jij dit omschrijft kan geen ander!
ben er weer stil van wat een prachtig gedicht
Voor het eerst op je blog. Het meost zo zijn?
Wat een mooi gedicht
Bedankt Ans
Wat ben jij toch een prachtmens Nicky. Je gedicht raakt me heel diep in mijn ziel. Ik kan het dan ook niet lezen zonder dat de tranen over mijn wangen bungelen. Prachtig.
Kippevel...
Een reactie posten