Ik heb pasgeleden een hartfilmpje moeten maken. Dat was best eng. Mijn familie van weerszijden zijn hartpatienten, dus ik heb er vette kans op. Daarnaast was mijn cholesterol én bloeddruk te hoog, dus ik zit in de risicogroep. Gelukkig was er op het filmpje te zien dat ik een zgn. sporthart heb, hij gaat eerder te langzaam dan te snel. Wat best apart is, want met mijn schildklierwaarde zit ik vrij hoog. Maar goed, al met al was het een goede uitslag. Aan de andere dingen is gewoon iets te doen (m.a.w. ik kan het zelf in de hand houden).
Ik moest wel een beetje lachen om dat sporthart. Ik heb nl. al een jaar of drie geen sport gezien. Toen mijn schouder ging vervelen is alles stil gevallen. Maar aan de andere kant, ik was vroeger een heel fanatiek twirlster. Ik ging twee keer per week naar mijn eigen club en gaf les op zaterdag aan een groep. Ik ademde, at,dronk en droomde twirlen. Voor degenen die twirlen niet kennen, dat is majoretten maar dan op zijn amerikaans. Een soort turnen met een baton (stok) op mechanische muziek. Dus NIET voor de drumband. Heb ik ook gedaan hoor, majoretten, heel lang zelfs. Erbij.
Ik ben zelfs Europees kampioen geweest. Ik geloof dat ik toen 15 was. Het is echt zo lang geleden en de tijden waren zo anders dan vandaag, maar ik kan het me herinneren als de dag van gisteren. Mijn naam werd maar niet genoemd, tot er nog twee moesten. De nummer 2 wordt dan niet genoemd, maar dan zeggen ze de nummer 1. En ik hoorde mijn naam. Vooraan bij de mensen stond mijn moeder, ik keek haar aan en zag haar gezicht helemaal schrikken (dacht ik). Ik realiseerde me niet dat ik het was die gewonnen had. Tot mijn moeder wees dat ik de beker moest halen. Pas 's avonds op weg naar huis heb ik een traantje gelaten. Tot die tijd alleen maar één BIG smile.
Gek he, dat dat feit eigenlijk helemaal nergens toe doet. Het gaat voorbij en je lichaam wordt langzaam oud. Mijn huisarts snapt heel goed dat door de medische geschiedenis van mijn moeder ik een andere kijk op signalen van je lichaam heb. Mijn moeder heeft lang geklaagd dat ze pijn op haar hart had. Pas toen ze een hartinfarct kreeg, was duidelijk dat ze drie omleidingen nodig had. Ook riep ze al heel lang dat ze pijn had. Er zijn zenuwen doodgelegd om pijn weg te krijgen. En geen enkele arts bedacht dat ze misschien iets anders had, omdat ze borstkanker-ex was. Nou ja, ze was allang geen ex meer dus, het had haar hele borstkas inmiddels alweer opgegeten.
Dus ik let goed op, en trek tijdig aan de bel. Het zal mij niet gebeuren, mag ik hopen. Nog altijd zit dansen in mijn bloed, ik zou het zo graag weer doen. Toen ik gestopt ben met twirlen (ik was 25, 18 jaar gedaan), heb ik nog jazzballet, tapdansen, showdans en linedance gedaan. Dat laatste was omdat ik het er zo leuk had met mijn vrienden, maar nog steeds vraag ik me af waarom er zo aparte mensen op af komen. Of ik ben ook apart natuurlijk :)
Ik ga maar weer zoeken naar een leuke groep om mee te dansen. Wat voor dans dan ook. Ik wil leuk bezig zijn op muziek, lekker danspasjes doen. Twirlen zal wel niet meer gaan, maar er zijn genoeg mogelijkheden. Kampioen worden zijn mooie herinneringen, daar kan ik het heel goed mee doen!
Hier een filmpje van hoe het ongeveer was (dit is iemand anders hoor). Van mij bestaan helaas geen filmpjes...
5 opmerkingen:
Wow he dat jij dat allemaal kon zeg . Ik wist wel wat het was en het ook wel eens gezien maar nooit zoals dit.
Hou jij je zelf maar goed in de gaten want ik wilje nog heelang tegen komen op het net.( en in het eggie natuurlijk ook)
heerlijk he die jeugdherinneringen, maar een gegeven blijft dat je oude(re) lichaam vaak niet meer wilt wat jij wel wilt. Ik zat bv op voetbal en judo en ook met judo meermalen als kind kampioen van Amsterdam, Noord Holland en zelfs en keer van Nederland in mijn gewichtklasse geweest. Later ook nog weer eens geprobeerd (toen ik zo'n 36 jaar was) maar dat lukte niet echt meer hoor. En voetbal zit nog steeds in mijn bloed. Ik geniet ook elke week van het spel van Kjell en ga heel graag kijken. Maar als ik tijdens de training wel eens een bal terug trap voel ik het van mijn lies tot mijn teen!
Wel fijn voor je dat je nu weet wat er met je hart aan de hand is en dat het te controleren is.
Dank je wel weer voor je heerlijke verslag!
Ja twirlen is ook schitterend om te zien, ik ben blij dat hetgeen er aan de hand is, te beheersen is, en vooral dat de onduidelijkheid weg is, dat is toch wel het meest erge. Ik duim voor je dat met de nieuwe medicatie alles weer goed komt!
Wat leuk joh, dat wist ik niet van jou. ;-)
Misschien is Zumba iets voor jou. Is echt heel leuk om te doen en lijkt ook veel op dansen! Ik vind het erg leuk. :-))
Ik heb vroeger ook aan twirling gedaan en heb ook jaren als majorette voor een drumband gelopen. Ben zelf hoofd-majorette geweest. :-) Leuk dat jij het ook hebt gedaan.
xoxo
Een reactie posten